عکسی از اقدام یکی از نانوایان زحمتکش کشورمان مورد توجه کاربران شبکه های اجتماعی قرار گرفته است.

در این مطلب آمده است:  این مرد نانواست، مثل همه نانواها که نان لواش ماشینی می‌پزند، ولی او یک فرق اساسی با برخی ها دارد که از مغز و قلبش آب می‌خورد.

او روی یک تکه کاغذ با قلمی درشت نوشته: «قابل توجه همشهریان محترم، تا اتمام آرد سهمیه قبلی، نان به قیمت ۱۵۰ تومان عرضه می شود.» او نوشته ۱۵۰ تومان، ننوشته ۲۲۵ تومان، او نوشته تا زمان اتمام آردهای قدیمی نه به قیمت آردهای جدید که گران تر است.

او اینها را عیان نوشته، اما چیزی که پنهانی نوشته دلچسب تر از این است. او نوشته همشهریان محترم بدانید و آگاه باشید که من حتی کاری ندارم که دولت رسما نان را گران کرده چون من قانون خودم را دارم و به سبک خودم زندگی می کنم.

این نانوا جذاب است چون آدم های مثل او کم اند، آن قدر کم که باید چراغ به دست گرفت و برای پیدا کردنشان در کوی و برزن دوره افتاد.

او مرا یاد برخی راننده ها می اندازد که وقتی هنوز نان گران نشده بود و فقط زمزمه اش به گوش می رسید، کرایه را بالا بردند و بعد هم که نان گران شد دوباره روی کرایه ها گذاشتند و در جواب اعتراض ها هم گفتند مگر نمی بینی نان گران شده.

کجایی انصاف، کجایی مشتی گری، کجایی ای نان حلال که دلمان سخت برایت تنگ است. ما در فراق انصاف آه می کشیم چون آدم های باانصاف به قدری کم شده اند که اگر پیدایشان کنیم باید روی دو چشم بگذاریمشان.

آدم های باانصاف که هنوز در زندگی پرشتاب و مادی امروز به نان حلال اعتقاد دارند نه این که مثل ما خرج نداشته باشند و معیشت شان لنگ پول نباشد، نه، اینها همه مثل ما هستند با این فرق که دنیایشان نه در پول که در رضایت خدا و خلقش و رو سفیدی در محضر وجدان خلاصه می شود.
 

* "ما" از عکاس این عکس و نویسنده این مطلب گرفته تا خوانندگانی که این اقدام را تحسین می کنند هم، باید جناح و جبهه خود را داشته باشیم. تحسین برای چند لحظه کافی نیست. امید است بارنشر این اقدام، بر تعداد همکیشان این نانوا اضافه کند.