عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدیدنگاه کریستین ساینس مانیتور به بیانیه سوئیس:
«فقط ایران نمی تواند بمب اتمی بسازد/بیانیه سوئیس الگو شود»
«کریستین ساینس مانیتور» در مطلبی دوپهلو که در آن بارها به ادعای هسته ای غربی ها اشاره می کند، نوشت: ایران تنها کشور برخوردار از برنامه هسته ای صلح آمیز نیست که می تواند برنامه خود را به سمت ساخت بمب تغییر دهد و این خطر در آینده افزایش می یابد.
روزنامه آمریکایی کریستین ساینس مانیتور امروز در پایگاه اینترنتی خود ضمن اذعان تلویحی به صلح آمیز بودن کنونی فعالیت هسته ای جمهوری اسلامی ایران نوشت: توافق هسته ای ایران (بیانیه سوئیس) فقط با تعیین خطوط کلی آن به امضا رسید و بخش زیادی از دشوارترین کار آن هنوز تا پیش از مهلت سی ام ژوئن (دهم تیر 1394) باقی است. با این حال برخی کارشناسان بر این عقیده اند که این توافق الگویی است برای آنکه چگونه جلوی ظهور نسل تازه ای از قدرت های هسته ای گرفته شود.
برخی می گویند نیاز به تولید برق و تلاش های مضاعف بین المللی برای کاهش انتشار گاز کربن زمینه ای فراهم کرده است تا کشورهای بیشتری به سوی ساخت نیروگاه های هسته ای روی آورند. این مسئله اعمال محدودیت های سخت بین المللی را برای برنامه های صلح آمیز هسته ای ضرورت می بخشد.
کریستین ساینس مانیتور بار دیگر با نظامی فرض کردن فعالیت های ایران هسته ای نوشت: درباره ایران جامعه بین المللی برای جلوگیری از خطرناک شدن یک برنامه صلح آمیز هسته ای به طور تهاجمی وارد عمل شد. با این حال اوضاع نشان داده است که چگونه کشورهای دیگر اگر به طور مناسب تحت نظارت قرار نگیرند، می توانند همان مسیر را پیش بگیرند.
در این مطلب با اینکه به خطر جدی رژیم صهیونیستی و برخورداری آن رژیم از زردخانه هسته ای بی آنکه در چهارچوب های بین المللی باشد، اشاره نشده، اما خطر دستیابی کشورهای برخوردار از دانش هسته ای به سلاح اتمی برابر تلقی شده است.
کریستین بر این مبنا به روند مذاکرات هسته ای ایران و 1+5 به ابزاری برای مهار توان هسته ای ایران نگاه شده و آمده است: به این ترتیب از اوائل این ماه، قدرت های جهانی بحث در این زمینه را آغاز می کنند که آیا توافق ایران که سفت و سخت ترین طرح بین المللی برای محدود کردن یک برنامه هسته ای صلح آمیز بوده است، باید تبدیل به بخشی از یک استاندارد جدید جهانی شود یا خیر.
این روزنامه به عنوان شاهدی برای ادعای خود به مقاله ای به قلم ویلیام برنز، معاون سابق وزیر امور خارجه آمریکا و رئیس کنونی اندیشکده کارنگی در نیویورک تایمز اشاره می کند که گفته بود: مشکل ایران این است که مرز آشکاری میان برنامه های غیرنظامی و هسته ای ندارد.
مقام آمریکایی افزود: در حالی که کشورهای دیگری نیز پیگیر فناوری هسته ای برای رفع نیازهای خود در زمینه انرژی هستند، جامعه بین المللی باید مرز مشخصی میان استفاده نظامی و صلح آمیز از انرژی هسته ای ایجاد کند و اقداماتی را که در توافق ایران صورت می گیرد، می تواند در آینده معیار مفیدی باشد.
